Bir okurumuzun bizim ile paylaştığı, kendisini de çok güzel ifade eden, hayatın zor anlarından bir kesit olarak karşımıza çıkan bir yazıyı sizlerle paylaşmak istiyoruz. Belki siz de aynı durumdan geçtiniz, belki siz de bu sorunları yaşıyorsunuz. Yol gösterici olabilir.
Merhaba, ben sizinle bir şey danışıp akıl almak istiyorum. Öncelikle 21 yaşında nişanlı bir genç kızım. Nişanlımla tanışıp sevdik, zor oldu çünkü çok zor bir kızım övmek Maksatlı değil hatta zor biri olmak beni de zorluyor. Zor güveniyor, zor arkadaş oluyorum ve katı kurallarım var. Bu noktaya kadar zor geldik ama çok şükür onu çok seviyorum ilk ilişkim, ilk sevdiğim erkek kendisi hatta hayatımda en çok ona güveniyorum. Benim problemim ise annemle. Bizim ailemiz normal ailelere göre biraz daha farklı. 3 kardeşiz, 5 Kişilik bir ailede tam anlamıyla bir aile yok ortada. Annemi hiç bir zaman anne gibi göremedim, çok zulmetti. Babam ise yönlendirmeye açık birisi Özünde iyi olsada bu da onu zalim biri kılıyor. Annem iki yüzlü, huysuz, bencil bir kadın. Ben ilk Çocuklarıyım 1,5 yaşındayken bebek çekimi için fotoğrafçıya götürmüş ve sepetin içinde duymadığım ağladığım için beni dövmüş, o yemek yaparken 9-10 yaşlarındayken yanına sokulurdum merak ettiğimden ve ayak altında dolanma diye hırpalardı, 10 yaşındayken o evde değilken kurabiye yapmıştım ve gelince ” sen nasıl bana sormadan kurabiye yaparsın, malzemelerimi ziyan edersin” diyerek dövüp bir ton küfürler yağdırmıştı kurabiyemse güzel olmuştu o dışında herkes çok beğendi hatta halam tarifini bile sordu. Her zaman acaba bir kusur mu işledim, kötü bir şey mi Yaşadı da bu şekilde huzursuz ve Hırçın diye sordum küçüklükten beri kendime. Ne maddi ne manevi destek görmedim onlardan 7 yıl boyunca botsuz gezdim kuzenlerinin kullanmadığı ayakkabıları giydim patik ile spor ayakkabısı giyerdim üşümemek için erkek kuzenimin olduğu için büyük oluyor patik ile rahat oluyordu ama eve her geldiğimde ayaklarım Islak olurdu kalorifer peteklerine koyar ertesi gün kuruyunca giyerdim tekrar. Genç bir kızdım ama genç bir kız gibi olmadım hiç, süsü püsü bırak bir çeşit kıyafetim vardı, işin tuhaf tarafı varlıklı insanız çok da olmasa orta derece lüks içinde yasıyoruz 180 m2 kendimize ait Dayalı döşeli evimiz var ama varlık içinde yokluk yaşadık kardeşlerimle çünkü varsa yoksaları eve yeni Şeyler almak ve kendileri. Babam romantik biri değil bir yerlere çıkarıp da götürmez hiç annemi evet tatile vs de hiç götürmedi ama nişanlım şehir dışında ve her geldiğinde beni bir yerlere götürüyor romantik düşünceli biri ve çok duygusal beni sevdiğini iliklerime kadar hissediyorum ve ona sahip Olduğum için şükrediyorum. 8 ay kadar sonra evleneceğiz imam nikahımız kıyıldı bizim. Fakat annem çok kıskanıyor sürekli kötü Konuşuyor küfür ediyor, bi yere gittik diye pis Şeyler düşünüyor ve utanmadan düşüncelerini dile döküyor, biz ayıp bir şey yapmıyoruz. Sadece gezip eğleniyoruz nişanlım da durumun farkında ve beni korumaya çalışıyor Utanç verici ama annemden koruyor. Şehir dışına gelin Olacağım için çok mutluyum önceden ihtimal vermezdim ama her şerde bir hayır olayını şimdi idrak ediyorum çünkü annemin telefonunda pis sitelere girdiğini farkettik. Nişanlım annemin telefonunda biri ile Konuşurken arayan Kişiyi gösterme olayını yapmasını rica etmişti annem oda onu yaparken sekmelerde tesadüf eseri görmüş ve bana annemin telefonuna başka birinin girip gitmediğini sordu ben anlamadan direk hayır 5 dk bile yanından ayırmaz dedim nedenini sorduğumda Açıkladı durumu. Biz virüs yada başka biri girdi diye düşündük bir çok ihtimal düşündük ama ihtimal bile vermedik onun olacağına sonra tekrar baktık ve giriş saatlerine baktığımızda onun girdiğini anladık erotik Şeyler izliyordu yasal olmayan. Gözümde Değeri olmayan kadın artık bakmaya iğreniyordum. Şehir dışında olmam benim içib çok iyi oldu diye düşündüm çünkü Çocuğum olsa zaten emanet etmeyecektim ama artık hiç itibar edemem. Bu sabah odama dalıp yerli yersiz küfürler yağdırdı nişanlım ile pis Şeyler yaptığımızı ağza alınmayacak şeylerle söyledi küfürler yağdırdı. Artık dayanamıyorum ne yapacağımı da bilmiyorum kötü insanın varlığına inanmazdım illa ki iyi tarafı vardır derdim ama ben kötü birinin evlâdıyım çok utanıyorum insanlara yüzü Gülüyor arkalarından ise söyleniyor. Bu durumda ne yapacağımı bilmiyorum nişanlım yaptığı şeyin doğru bir şey olmadığını fakat kimseye söylemeyip “aaa virüs girmiş” deyip sanki olanlardan haberimiz yokmuş gibi telefonu şifreleme yapıp yaptığı şeye son vermeye çalışmalıyız diyor. Fakat bit yandan acaba babam bunu bilmelimi diyorum. Evlilikleri bu sebeple bitebilir ama evdeki en büyük huzursuzluğun sebebi zaten o. 3 kardeşiz ve hiçbirimiz onu anne olarak görmüyoruz. Çok yıprandım Akli Selim düşünemiyorum. Lütfen yardımcı olun..
Kübra hanım merhaba, Öncelikle her şeyin farkında olmanız, güzel bir ilişki yaşamanız, eşinizin de anlayışlı olması çok güzel bir durum. Annenizin bahsettiğiniz karakter özellikleri kendisinde enpati, şafkat, anlayış duygularının gelişmediğini gösteriyor. Maalesef bu özellikler bir kişilik bozukluğu derecesinde olabilir ve ileride size ve ailenize yönelik daha kötü sonuçlara yol açabilir. Annenizin farkettiğiniz bu telefon olayındaki durumunu ifşa etmek, gün yüzüne çıkarmak annenizin size daha çok kin beslemesine ve kötü davranmasına da neden olabilir. Bu nedenle hele böyle hassas bir durumda bunu gün yüzüne çıkarmanız sağlıklı sonuç da vermez kimse için de hayırlı olmaz sonuçta kötü olan yine siz olursunuz. O nedenle evlilik süreci ve eşiniz ile aile kurma aşamasına kadar biraz daha sabretmenizi sonrasında kendi ailenize odaklanmanızı öneririm. Mutluluklar dilerim.
Benzer Yazılar:
The post Annem bana çok zulmetti hala kötü davranıyor appeared first on Bakımlı Kadın.